.

18-10-2012
de damiaanvlinder krijgt een tweede laag in dieprood.

Er wordt onderhandeld met aannemer en werklieden en we proberen hen duidelijk te maken  dat de onlogische manier van werken te gek voor woorden is , maar we zijn nog steeds in Afrika en hier is dit allemaal wel aanvaardbaar. 
Men schildert voor het plamuren, met zet een ruwbouw werkt de venster- en deuruitsparingen mooi af die dan de dag later weer in de vernieling worden geklopt omdat de deur moet worden geplaats.
Men zet schakelaars voor het licht, achter de deur , zodat je eerst een kamer moet binnen gaan , de deur moet sluiten en dan pas het licht kan aandoen, met laat douchedeuren opendraaien in de richting van de gang waardoor je niet meer in de douche kan enz enz enz. 
Gelukkig worden deuren en lichtschakelaars aangepast

19-10-2012
Bij elk bouwkamp horen ook enkele dagen vakantie en die zijn vandaag voor ons gestart. Om 8 u zouden we opgehaald worden om naar Niomachua gebracht te worden. Daar zullen we 3 nachten logeren in Laka Lodge. Een lodge die eigendom is van een in Tsjechië wonende Belg.
8u wordt 9u en u en dan vertrekken we met Bousssouri en Amdhi naar de zuidkant van het eiland. Hobbelend doen we 2u over 33 km. De zuidkant is netter, properder, en zo mogelijk nog warmer dan de noordkant.
We krijgen elk een bungalowtje toegewezen met uitzicht op de oceaan. De accommodatie is netjes maar  geen grote luxe , de ligging en het uitzicht des te meer.

We krijgen en lunch die goed is maar onze Mash in Fomboni maakt ‘met minder meer’. Wat na de 3 weken verblijf op Mohéli duidelijk is is dat de voeding eenzijdig is en dan mogen wij zeker niet klagen want we eten veel beter dan de doorsnee Mohélien, daar ben ik van overtuigd. Er zijn weinig groenten, en nog minder fruit. Bananen zijn er voldoende maar daar blijft het zowat bij.
Na de lunch nemen Boussouri en Amdhi afscheid en nemen wij een duik in het warme water van de Indische oceaan, wat gelukkig hier heel wat zuiverder is dan aan de noordkant waar we wonen, daar is zwemmen onmogelijk, het strand wordt daar als stortplaats gebruikt. 
Ik geniet voor 200 % van mijn ‘eigen kamertje’ wat ik in Fomboni niet heb, daar leg ik immers elke avond mijn matrasje buiten, en meer nog dan van dat eigen kamertje geniet ik van het even alleen zijn. Laat wel duidelijk zijn dat de groep erg goed meevalt en het allemaal leuke mensen zijn, maar eenzaat dat ik ben geniet ik toch ook van eindelijk even alleen te kunnen zijn.
Elektriciteit is er niet, die zou er rond 17 u zijn, dat blijkt ook zo te zijn, maar het gaat met ups-and-downs, een zaklamp is onmisbaar, want het is hier wel erg erg erg donker als het licht weer eens uitvalt. Energieverslinders dat wij westerlingen zijn, zitten we al vlug zonder opgeladen batterijen voor fototoestel, computer, gsm enz enz enz….
Ik slaap heerlijk in het bed, met de golfslag van de zee die wel zeer nabij is op de achtergrond en zonder angst voor de rat…ZALIG !

20-10-2012
We maken een wandeling naar een nabij gelegen dorp, door Niachouwai, zoeken de baobab die majestueus zou zijn volgens het internet, (hij valt ons wat tegen), wandelen naar de mangroven, zien de maki's, 

mangroven

We komen zowat oververhit terug in de lodge, eten wat ,… sommigen kiezen eerst een siesta te doen, Peter en ik zoeken koraal en gaan op zoek naar Nemo.